PHOTOGRAPHY WEBLOG

Vanavond (zaterdag 7 april) zendt de Duitse publieke tv-zender Phoenix de documentaire War Photographer van Christian Frei over James Nachtwey uit.

23.25-01.05

Bij het Franse fotografenagentschap Vu doen zich momenteel belangrijke ontwikkelingen voor.

Agence Vu, dat vorig jaar zijn twintigjarig bestaan vierde, moest in februari het vertrek van oprichter Christian Caujolle incasseren. Nu hebben drie van de bekendste fotografen van Vu hun vertrek aangekondigd: Stanley Greene, Philip Blenkinsop en onze eigen Kadir van Lohuizen verlaten Agence Vu met ingang van juni. Zij willen gedrieën "iets nieuws beginnen" (om maar eens een voormalig voetbalbestuurder te citeren). Concrete details zullen zij in de komende weken bekendmaken.

Stanley Greene, bekend van zijn foto's van Tsjetsjenië, bevestigt het gezamenlijk vertrek in Le Monde: "Ja, we vertrekken bij Vu. We denken nog na over een nieuw samenwerkingsverband voor internationale fotojournalistiek, dat meer de vorm van een collectief dan van een agentschap zal hebben." Hij geeft toe dat het vertrek bij Vu, na 16 jaar samenwerking, hem pijn doet. Greene, van Lohuizen en Blenkinsop streven ernaar een groep te vormen van zo'n tien fotografen van diverse nationaliteiten, met Amsterdam als mogelijke vestigingsplaats voor hun thuisbasis.

Christian Caujolle vertrok in februari bij Vu in overleg met de Xavier Soule, de directeur van het bedrijf Abvent dat sinds 1995 de scepter zwaait over het agentschap. "Ik ben 54 en het is tijd het stokje over te dragen", aldus Caujolle, die nog wel in een ondergeschikte rol als adviseur aan Vu verbonden blijft.

Xavier Soule erkent dat de fotojournalistiek, en daarmee Agence Vu, zich financieel in een crisis bevindt gezien de in de afgelopen twee jaar met 40% teruggelopen omzet. Hij zegt met de huidige omzet van 2,4 miljoen euro per jaar de drie vertrekkende fotografen geen financiële zekerheid te kunnen bieden, maar ontkent dat sluiting van Agence Vu voor de deur staat. Vu heeft onlangs de Nederlander Marc Prüst (voorheen WPP) aangenomen om een nieuwe bedrijfsstrategie te ontwikkelen.

Het is nog onduidelijk of Greene, Blenkinsop en van Lohuizen nog wel aan de aparte "Galerie Vu" verbonden blijven. Greene wilde zich daar in het openbaar nog niet concreet over uitlaten: "Daar moeten we nog over praten."

De Stichting World Press Photo is per 1 juli op zoek naar een

Projectmanager / Fondsenwerver op de afdeling Educatie

Het betreft een fulltime dienstverband voor 40 uur per week.

World Press Photo (www.worldpressphoto.nl) is een Nederlandse stichting met als doel het bevorderen en ondersteunen van de internationale persfotografie. De stichting organiseert jaarlijks de grootste internationale wedstrijd voor persfotografie ter wereld. De winnende foto’s worden vervolgens samengebracht in een tentoonstelling die wereldwijd wordt georganiseerd. Een andere kernactiviteit van de organisatie zijn de educatieve programma's. De jaarlijkse Joop Swart Masterclass is toonaangevend in het vakgebied evenals de verschillende workshops en programma’s in ontwikkelingslanden. De programma's richten zich op het versterken van de institutionele capaciteiten van de partners. De afdeling beheert een educatief intranet en publiceert ieder kwartaal Enter (www.enterworldpressphoto.nl). De educatieafdeling bestaat uit een jong team van één afdelingshoofd, drie project managers en een parttime contentmanager. World Press Photo is gevestigd in Amsterdam.

Van de projectmanager / fondsenwerver wordt het volgende verwacht:
• je ontwikkelt in samenwerking met partners projecten ter versterking van hun vermogen fotojournalistiek te onderwijzen en begeleidt hen bij de uitvoering hiervan;
• je bent verantwoordelijk voor het opstellen van inhoudelijk en financiële rapportages;
• je bent medeverantwoordelijk voor het ontwikkelen van nieuwe projecten o.a. door onderzoek te verrichten naar mogelijke nieuwe partnerorganisaties en hun institutionele behoeftes en die van de wijdere fotojournalistieke gemeenschap ter plekke in kaart te brengen;
• je schrijft in samenwerking met het afdelingshoofd voorstellen om projecten gefinancierd te krijgen en onderhoudt en ontwikkelt contacten met evt. sponsors;
• je organiseert en modereert workshops voor fotojournalisten in ontwikkelingslanden;
• je levert een actieve bijdrage aan de uitwerking van de afdelingsplannen en ben betrokken bij het verzamelen van content voor het educatieve intranet en Enter.

Naast bovenstaande verantwoordelijkheden heb je een ondersteunende rol bij de organisatie van organisatiebrede projecten van World Press Photo zoals de wedstrijd en de Awards Days.

De functie-eisen:
• je hebt een HBO of universitair werk- en denkniveau;
• je hebt eerder voorstellen ontwikkeld en geschreven met als doel fondsen te werven;
• je hebt ruime projectmanagement ervaring (2-5 jaar) inclusief rapportage- en budget verantwoordelijkheid;
• je hebt ervaring met projecten in ontwikkelingslanden;
• je hebt een aantoonbare affiniteit met (foto)journalistiek;
• je hebt een uitstekende beheersing van het Nederlands en Engels en een derde taal in woord en geschrift;
• je bent bereid om regelmatig te reizen.

Tevens is de ideale kandidaat resultaatgericht, zelfstandig, flexiebel, representatief en beschikt hij/zij over goede sociale en communicatieve vaardigheden evenals een brede algemene ontwikkeling.

Meer informatie kunt u verkrijgen bij Nanda Duin, Personeelszaken, tel 020 – 676 6096

Sollicitatiebrief en curriculum vitae kunnen per post of e-mail vóór 28 april a.s. worden gestuurd naar:


STICHTING WORLD PRESS PHOTO
T.a.v. Nanda Duin
Jacob Obrechtstraat 26
1071 KM AMSTERDAM

of naar office@worldpressphoto.nl onder vermelding van 'Sollicitatie projectmanager/fondsenwerver'

In de Verenigde Staten is een sportfotograaf in opspraak geraakt omdat hij twee onderbenen uit een foto weggeshopt heeft. De manipulatie lekte uit doordat een andere fotograaf bijna dezelfde foto maakte waarop de twee benen wel te zien zijn.

De betreffende fotograaf, Allan Detrich, verdedigt zich door te zeggen dat hij per ongeluk het verkeerde bestand naar de krant gestuurd heeft: "Soms bewerk ik een foto voor eigen gebruik, bijvoorbeeld om in mijn kantoor te hangen. Die bewerkte foto's doe ik in een apart mapje. Per ongeluk heb ik die bewerkte foto aangeklikt en naar de krant verzonden."

Lees meer bij PDN en bij de NPPA.

foto www.leslieimage.com

Om fotojournalist James Nachtwey een begenadigd of enthousiast spreker te noemen vergt wel erg veel van iemands fantasie, zo bleek maar weer eens vorige week in Foam waar de gelauwerde fotograaf erg veel moeite had om enigszins geinspireerde antwoorden te geven (op al even zouteloze en voorspelbare vragen, dat moet erbij gezegd worden). Maar als er een prijs van 100.000 dollar tegenover staat, zoals onlangs bij de uitreiking van de TED Awards, wil 'Jim' nog wel zijn best doen.

Zijn 22 minuten durende speech, gelardeerd met veel van de foto's die nu in Foam te zien zijn, is als Quicktime-video te downloaden in een hoge resolutie (let op: loeizware download van 312 MB!), en voor minder geduldigen ook in een lage resolutie.

En toch zie ik het zo voor me: James Nachtwey in de monnikspij van een zwijgzame broederorde.

De PANL Award is gisteravond in het Amsterdamse Panama uitgereikt aan Krisztina Horvath. De fotografe kreeg de awards voor haar portret van een vrouw in een rode auto. De keuze voor deze foto bleek gisteren niet helemaal onomstreden.

De internationale PANL Jury was gul en deelde nog tientallen medailles uit.

Bron: Adformatie.

Fotograaf Bert Teunissen (47) uit Huizen heeft met zijn camera het volgens hem bijna uitgestorven boerenleven vastgelegd. "Over tien jaar zijn deze authentieke interieurs en hun bewoners er niet meer. Mijn foto’s vormen een document van het verdwenen platteland."

De fotograaf is zelf een kind van het platteland, opgegroeid in het Gelderse Ruurlo. "In mijn jeugdjaren mocht ik in de vakantie met de dierenarts mee op pad. De boerderijen af en kijken hoe de kalfjes werden geboren. Wat is daar nog van over? De boeren zijn verdwenen, de Achterhoek lijkt steeds meer op een aangeharkt park."

Lees meer in het Reformatorisch Dagblad en De Stentor.

De winnares van de Paul Huf Award 2007 werkt voor een fotobureau waarvan een medewerker in de jury zat. Fotomuseum Foam, dat de prijs organiseert, bevestigt de connectie tussen de Amerikaanse fotografe Taryn Simon en het Britse jurylid Charlotte Cotton. Foamn wuift de beschuldiging van vriendjespolitiek weg: "Het heeft geen enkele rol gespeeld bij de toekenning van de prijzen" aldus een woordvoerder.

Taryn Simon (1975) werd in maart samen die Mikhael Subotzky gekozen uit 97 inzenders tot winnaars van de Paul Huf Award, een belangrijke prijs voor fotografen tot 36 jaar. De winnaars ontvangen elk 10.000 euro, een verblijf als ‘artist in residence’ in Amsterdam en een expositie.

Die keuze werd gemaakt door een vierkoppige jury. Het jurylid Charlotte Cotton is verantwoordelijk voor de culturele programmering van Art + Commerce in New York. Dit fotografieagentschap is tevens de commerciële vertegenwoordiger van Simon.

De verdediging van Foam-directeur Marloes Krijnen: "Doordat de grootste talenten hun werk insturen en internationale vooraanstaande foto-experts jureren zijn er altijd lijnen tussen deelnemers en juryleden. De portfolio’s van de fotografen zijn van erkende kwaliteit en dus makkelijk herkend. Connecties zijn onvermijdelijk. En daarom zitten er in de jury altijd meerdere personen die samen beslissen over wie de prijs krijgt."

Bron: NRC.

Ach, het is vooral de Nederlandse ziekte om fotoprijzen toe te schuiven aan vriendjes en vriendinnetjes. Sommige juryleden van Nederlandse fotoprijzen (zoals bij Zilveren Camera en Fotojournalist van het Jaar) doen niet eens moeite om te verbergen dat slechts hun vriendenkliekje voor een prijs in aanmerking kan komen. Hetzelfde gedrag bleek ook onlangs weer onuitroeibaar bij de toekenning van de prijs Beste Fotolog bij de DutchBloggies toen de publieksnominaties aan de kant werden geschoven voor iemand die banden had met de organisatie en het betreffende jurylid. Het gaat, niet toevallig, om hetzelfde jurylid dat ook telkens bij De Fotojournalist van het Jaar zijn boezemvrienden naar voren schuift.

Het fenomeen mislukte foto dreigt door de opkomst van digitale fotografie uit te sterven. Om daar wat tegen te doen hebben winkelketen de Hema en jongerenplatform 6Pack de 'Misluktste Foto van Nederland Award 2007' in het leven geroepen.

Mensen die mee willen doen kunnen hun fotomisbaksel uploaden naar www.misluktefoto.nl. De foto's van de finalisten worden afgedrukt op canvas doek en worden in Amsterdam tentoongesteld.

Een professionele jury kiest vervolgens de winnaar. Die mag een jaar lang gratis foto's laten afdrukken bij het warenhuis en ontvangt de onderscheiding. Op digitale camera's kunnen gemaakte foto's direct op een schermpje worden bekeken. Mensen gooien mislukkingen doorgaans meteen weg.

"De tijd dat je je mapje foto's ging halen en verrast werd door een mislukte foto is voorbij", aldus de organisatoren. "Dat is jammer, want mislukte foto's zijn vaak van een onverwachte schoonheid of humor."

Bron: ANP.

Veilinghuis Sotheby's stopt met de jaarlijkse veiling van fotografie in Amsterdam. Dit is een uitvloeisel van het besluit alleen nog maar stukken te verkopen met een minimale taxatiewaarde van 4000 euro. Voorheen lag die ondergrens rond de duizend euro.

Sotheby's wil zich nog meer richten op het hogere segment. Met duurdere objecten haalt het veilinghuis hogere winsten. De minimumwaarde van 4000 euro geldt niet alleen voor fotografie maar ook voor andere te veilen objecten.

De fotoveiling die Sotheby's elk jaar in Amsterdam houdt, keert door de aanpassing niet meer terug. Tijdens de laatste verkoop van fotografie op 13 maart had bijna zeventig procent van de stukken een lagere richtprijs dan 4000 euro.Een portret van Rineke Dijkstra leverde daarentegen 57.600 euro op. Dat soort topstukken blijft Sotheby's wel veilen.

Op 26 april houdt Sotheby's New York haar fotografieveiling. Onder de aangeboden werken zijn foto's van beroemde hedendaagse fotografen en werken uit het begin van de 20e eeuw en de modewereld. Opvallend is een selectie foto's van Diane Arbus. Haar Triplets, New Jersey, 1963 is geschat op $150.000-250.000, maar hoogtepunt van de veiling is haar Identical Twins, Roselle, New Jersey, 1967 dat naar verwachting tussen de 400.000 en 600.000 dollar zal opbrengen.

Het Belgische fotoagentschap Photo News heeft sinds 1 april de vertegenwoordiging voor België van het Nederlandse fotobureau Hollandse Hoogte. Het Nederlandse agentschap werd in 1985 opgericht en werkt vandaag de dag samen met 240 fotografen. Via Hollandse Hoogte (HH) staan meer dan 1,7 miljoen foto's ter beschikking voor klanten in België. Registreren kan online. De afhandeling van het auteursrecht gaat via Photo News.

Ook kan Photo News voor opdrachten in Nederland een beroep doen op de fotografen van Hollandse Hoogte.

De Nederlandse fotojournalist Sven Torfinn maakte een reportage over drie generaties van een familie in Ghana, ter gelegenheid van de vijftigjarige onafhankelijkheid van het Afrikaanse land. Deze reportage is nu te zien bij TIME.

Bekijk Ghana: 50 Years of Independence.

Dinsdagochtend in het KRO-ontbijtprogramma op Ned. 1:

Oorlogsfotograaf James Nachtwey reist al meer dan 20 jaar door crisisgebieden over de wereld om daar verslag van te doen. Een selectie uit zijn werk hangt nu in het Fotografiemuseum in Amsterdam.

07.00-09.00

Vandaag op de site van het Algemeen Dagblad een artikel over James Nachtwey en zijn expositie in FOAM. "Nachtwey is geen prater" concludeert de krant met gevoel voor understatement.

Helaas gaat de schrijfster van het stuk meteen in de eerste regel al flink in de fout: "Door lang op een man in te praten, wist James Nachtwey eind jaren ’90 in Indonesië te voorkomen dat deze een andere man zou stenigen."

Niet dus. Nachtwey vroeg herhaaldelijk om het leven te sparen van de Ambonese man die als een dier door de straten werd gejaagd, maar deze werd desalniettemin ter plekke vermoord.

Zo komen legendes in de wereld...

Het valt me toch al op dat veel zogenaamde "kunstfotografie"-kenners qua kennis van de fotojournalistiek niet verder komen dan het bekijken dan de film War Photographer. Daarmee is James Nachtwey ook meteen de enige fotojournalist die ze van naam kennen. Hetzelfde geldt voor een deel van het publiek dat openingen van FOAM-tentoonstellingen afloopt. Gelukkig zag ik donderdag fotojournalist Guus Dubbelman in FOAM, die niet zoals velen voor de borrels en de babbels kwam, maar voor de foto's.